Svetsko prvenstvo u fudbalu 2018. (službeni naziv: 2018 FIFA World Cup Russia™) je 21. Svetsko fudbalsko prvenstvo. FIFA je 2. decembra 2010. u Cirihu objavila da će se, po prvi put, u skladu sa politikom FIFA, Svetsko prvenstvo u fudbalu odigrati u istočnoj Evropi. Na prvenstvu učestvuje 32 reprezentacije iz 5 konfederacija. Očekuje se da će finale biti održano na Stadionu Lužniki u Moskvi. Svetsko prvenstvo u fudbalu (engl. FIFA World Cup), često samo Svetsko prvenstvo (engl. World Cup), je međunarodno fudbalsko takmičenje. Prema važećem sistemu takmičenja, na SP 2006. u Nemačkoj učestvovalo je 32 nacionalna tima od kojih su najbrojnije ekipe sa Evropskog kontinenta (13 + domaćin), zatim iz Afrike (5), Azije (4,5), Južne Amerike (4,5), severne/centralne Amerike sa Karibima (3,5) i iz Australije i Okeanije (0,5). Konačan broj učesnika sa nekih od ovih kontinenta se dobija kroz razigravanje, tzv. baraž. Takmičenje se održava svake četvrte godine od prvog svetskog prvenstva 1930. godine. Jedini period u kome se takmičenje nije održavalo je između 1942. i 1946., zbog Drugog svetskog rata. Trenutni svetski prvak je reprezentacija Nemačke, koja je pobedila na prvenstvu 2014. godine. Trenutni format takmičenja uključuje 32 tima koji se takmiče na stadionima zemlje domaćina u periodu od oko mesec dana. Ova faza se obično naziva završnica svetskog prvenstva (engl. World Cup Finals). Kvalifikaciona faza, koja traje oko 3 godine, služi da bi odredila koji nacionalni timovi će se pridružiti timu domaćina na završnom turniru. Do sada je održano 20 turnira, koji su osvajali osam selekcija. Brazil je pobedio na rekordnih 5 turnira i jedini su tim koji su učestvovali na svim. Drugi pobednici su Italija i Nemačka sa po 4, Argentina i Urugvaj sa po 2 i Engleska, Francuska i Španija sa po jednom titulom. Svetsko prvenstvo je najgledaniji sportski događaj sa 715.1 miliona ljudi koji su pratili finalni meč na svetskom prvenstvu 2006. godine u Nemačkoj. Naredna dva svetska prvenstva će se održati u Kataru 2022. i u Sjedinjenim Američkim Fržavama, Meksiku i Kanadi 2026. godine, što će biti prvi put u istoriji da se Svetsko prvenstvo održava u 3 države. Od 1991. godine FIFA organizuje i Svetsko prvenstvo u fudbalu za žene svake četiri godine. Pre osnivanja svetskih prvenstava postojala su brojna druga međunarodna takmičenja. Prva međunarodna utakmica imala je prijateljski karakter, a odigrana je u Glazgovu 1872. godine između domaćina Škotske i Engleske. Na prvu takmičarsku međunarodnu utakmicu trebalo je čekati do 1884., kada su se u Belfastu susrele Irska i Škotska na prvom izdanju British Championshipa. U tom razdoblju fudbal se veoma retko igrao izvan Velike Britanije i Irske, ali nakon što se sama igra razvila i njena popularnost proširila, fudbal je postao demonstracioni sport na Olimpijskim igrama 1900. i 1904. godine (medalje nisu bile dodeljivane). Već na Olimpijskim igrama 1908. godine fudbal je službeno priznat kao deo programa. Fudbal na olimpijskim igrama tada je organizovao Fudbalski savez Engleske, a nastup je bio dozvoljen samo amaterima. Velika Britanija, koju je tada predstavljala Fudbalska reprezentacija Engleske, osvojila je titulu olimpijskih pobednika 1908., a zatim ga odbranila 1912 na sledećim Olimpijskim igrama. Posle svog osnivanja 1904. godine, FIFA je pokušala stvoriti međunarodno takmičenje u Švajcarskoj 1906. godine. Kako su to bili rani dani međunarodnog fudbala, sama FIFA je priznala da je to takmičenje bilo neuspešno. Otišlo se toliko daleko da se FA kup ponekad naziva prvim svetskim prvenstvom zbog toga što su brojne škotske i velške ekipe igrale na najvećem engleskom fudbalskom takmičenju. Protivargument ovoj tezi je što se svi ovi klubovi nalaze unutar granica Ujedinjenog Kraljevstva. Kako su Olimpijske igre nastavile sa praksom dozvole nastupa samo amaterima, Ser Tomas Lipton organizuje Sir Thomas Lipton Trophy u Torinu 1909. godine. Njegov turnir bio je jedinstven po tome što je nastupao po jedan klub iz svake države koja je dobila pozivnicu za nastup, a taj klub je predstavljao čitavu naciju. Ovaj turnir takođe u pojedinoj literaturi dobija titulu prvog svetskoga prvenstva. Na njemu su nastupali najelitniji profesionalni klubovi iz Italije, Nemačke i Švajcarske, ali je Fudbalski savez Engleske odbio da pošalje profesionalni tim. Lipton je zatim pozvao West Auckland Town F.C., amaterski klub iz Darama sa svrhom predstavljanja Engleske. Uz to što je West Auckland osvojio taj turnir, uspešno se vratio 1911. godine i odbranio titulu, što mu je donelo trofej u trajno vlasništvo, kao što su pravila određivala. FIFA se 1914. godine, složila u priznavanju Olimpijskih igara kao amaterskog svetskog prvenstva u fudbalu i prihvatila se organizacije takmičenja, što je za posledicu imalo prvo interkontinentalno takmičenje; naime, na Olimpijskim igrama 1920. u belgijskom Antverpenu tamičila se i Fudbalska reprezentacija Egipta uz trinaest evropskih reprezentacija. Zlatnu medalju osvojio je domaćin Fudbalska reprezentacija Belgije. Posle toga došlo je do višegodišnje dominacije Urugvaja, koji je osvojio titule na Olimpijskim igrama 1924. i 1928. Nakon Olimpijskih igra 1928. godine, FIFA je konačno odlučila da organizuje vlastito fudbalsko takmičenje nezavisno od Olimpijskih igara. Zbog toga što je već tada bio dvostruki svetski prvak (od 1924. FIFA je ušla u profesionalno razdoblje) i zbog obeležavanja stogodišnjice nezavisnosti države, FIFA je proglasila Urugvaj domaćinom prvoga svetskoga prvenstva.