Francesca Rolandi - Zmaj koji se sa zamka nadvija nad gradom smatra se simbolom Ljubljane. Legenda kaže da je stari grčki junak Jason sa svojim argonautima ukrao kraljevu zlatnu runu. Njihova lađa Argo je bježeći pred potjerom stigla u ušće rijeke Dunav i nastavila plovidbu Dunavom i Savom sve do rijeke Ljubljanice, da bi se na kraju zaustavili u močvarama koje su okruživale prostor na kojem se nalazi današnja Ljubljana.
Tu je Jason naišao na zmaja sa kojim se borio i na kraju pobjedio.
Isti simbol zmaja se može vidjeti na različitim mjestima u Ljubljani, a posebno je naglašen na Zmajskom mostu. Most je izgrađen 1901. godine i predstavlja rani primjer secesijskog stila u Ljubljani, projektanta Jozefa Melana. Oblikovanje mosta je rad dalmatinskog arhitekte Jurija Zaninovića.
Uz zmajevu sjenu se veže još jedna drevna legenda prema kojoj je bratstvo Kazamate otkrilo vjekovima čuvanu tajnu mudrosti, koja stanovnicima grada garantira mir, sreću i bagostanje, ali da bi je zaštitili od onih koji bi je mogli iskoristiti u pogrešne svrhe, tajnu su kodirali u nešto što se naziva Zmajeva Šifra. Ova legenda je inspirisala i jednu turističku ponudu osmišljenu od strane lokalne turističke zajednice, koja vam otkriva magične tajne grada.
Nastala na mjestu rimske naseobine Emona, Ljubljana se prvi put spominje pod današnjim imenom 1144. godine (kao Laibach). Godine 1335. dolazi u posjed Habsburgovaca, pod kojim ostaje do raspada Austrougarskog carstva. Austrijski uticaj je jako vidljiv i prisutan u urbanističkom i arhitektonskom segmentu; glavni grad Slovenije ima jako naglašen srednjoevropski element, ali je istovremeno okrenut i slavenskoj kulturi. Budući da je sačuvala tragove rimske i srednjovjekovne prošlosti, Ljubljana svojim posjetiocima pokazuje najvažnije trenutke svoje istorije, dok na fasadama zgrada variraju stilovi od renesansnog do neoklasicističnog i secesijskog stila. Između dva svjetska rata nastao je veći broj građevina po projektima znamenitog arhitekta Jože Plečnika.
Tržnica koja se prostire duž rijeke Ljubljanice predstavlja pulsirajuće srce grada i poprima čarobno lijep izgled, naročito u zimskom periodu kada grad prekrije snježni ogrtač. Naročito je popularna mala božićna pijaca Sv.Nikole, koja započinje sa radom početkom decembra. Grad je poprište bogatog kulturnog života, brojnih pozorišnih izvedbi, muzičkih dešavanja i čak 14 međunarodnihfestivala. Svemu tome treba pridodati i muzeje. preuređeni univerzitet, moderne kongresne centre itd
Glavni grad Slovenije nije zanimljiv samo sa kulturno-istorijskog aspekta u klasičnom smislu. Ne tako velika Ljubljana, koja broji nešto više od 250 000 stanovnika, od kojih mnogobrojni studenti, također ima i veoma razvijenu kulturnu “underground” scenu, koja svoje korijene vuče iz osamdesetih godina prošlog stoljeća. U tom su se periodu bendovi poput Laibacha (njemački naziv za Ljubljanu) i Borghesie pojavili na evropskoj sceni sa svojim eksperimentalnim izričajem, davši svoj doprinos tadašnjim alternativnim muzičkim pravcima. Njihovi provokativni nastupi su im povremeno uzrokovali probleme sa cenzurom prisutnom u vrijeme tadašnjeg jugoslovenskog režima.
Na današnjoj sceni sve je više inicijativa koje se međusobno pomažu. Lokalni Radio Student se trudi dati svoj doprinos širenju i razvoju lokalnih inicijativa. Jedno od kultnih mjesta slovenačke alternative je Metelkova. Riječ je o bivšoj kasarni JNA, koju su nakon povlačenja vojske zauzeli pripadnici brojnih udruženja, te aktivističkih i umjetničkih grupa. U Metelkovoj se organizuju koncerti i različitas kreativna dešavanja, a neki je porede sa danskom Christianom, u smislu da se unutar urbanog prostora Ljubljane pokušava izgraditi još jedan “alternativni grad”. Prostorije koje su prije imale funkciju vojnog zatvora sada su pretvorene u hostel, ali za smještaj se potrebno najaviti ranije, posebno tokom ljetnog perioda. Nažalost, 2006. je nakon dugog sporenja, po naredbi lokalnih autoriteta, uništen jedan dio objekta; ali unatoč svim preprekama Metelkova je i dalje otvorena mjesto koje nastavlja raditi na svojim projektima.
Stižemo u Metelkovu jedne nedelje u toplo ljetno predvečerje. Objašnajvaju nam da je nedelja dan kada je grad najtiši i najprazniji. Odlazimo u lokal u kojem svira Majstor Aco, vrstan harmonikaš romskog porijekla, sa repertoarom koji obuhvata talijanske hitove iz prošlosti (Adriano Celentano, Toto' Modugno) , pa do popularnih balkanskih narodnih pjesama. Znači nisu samo dub, noise i elektronska muzika zastupljeni u Metelkovoj. I ne samo zmajevi u romantičnoj Ljubjani.

Ostale vijestiArhiva