Na današnji dan rođen je Safet Isović, vrhunski umjetnik koji je više od 50 godina komponovao i pisao tekstove, bilježio i čuvao od zaborava na hiljade sevdalinki. Rođen je 8. januara 1936. godine u Bileći. Tokom drugog svjetskog rata napustio je rodnu Bileću kao izbjeglica sa svojim roditeljima. Nakon toga živio je u Banjoj Luci, Trebinju, Slavonskom Brodu. 1955. godine preselio je u Sarajevo i počeo studirati na Pravnom fakultetu. U Sarajevu je, nakon doseljenja, proveo ostatak života. U društvu svojih prijatelja je često pjevao stare sevdalinke koje nikad nije snimio. Jedna od njih je “Na Ophodži prema Bakijama”, a volio je pjevati i vranjanski sevdah. Dobio je brojne nagrade među kojima su Zlatni mikrofon, Estradna nagrada BiH, Estradna nagrada bivše Jugoslavije, kao i 35 zlatnih i srebrenih ploča. Neki od njegovih antologijskih snimaka su: Đul Zulejha, Boluje Hanka Prijedorka, Braća Morići, Djevojka sokolu zulum učinila, Grana od bora, pala kraj mora, Mujo kuje konja po mjesecu, Moj, dilbere, Kiša bi pala, Put putuje Latif-aga itd. Zahvaljujući Safetu, mnoge sevdalinke su ostale zabilježene za sva vremena kroz njegove audio i video snimke. Kroz dugu muzičku karijeru je sarađivao sa mnogim muzičarima, izvođačima i tekstopiscima kao što su Jozo Penava, Omer Pobrić, Ismet Alajbegović Šerbo i drugi. Snimio je dosta pjesama u duetu sa popularnim izvođačima bosanske pjesme: Zaimom Imamovićem, Miletom Petrovićem, Bebom Selimović itd. Dobio je brojne nagrade među kojima su Zlatni mikrofon, Estradna nagrada BiH, Estradna nagrada bivše Jugoslavije, kao i 35 zlatnih i srebrenih ploča. Pjevao je aktivno više od pola vijeka. Uprkos godinama, nije ga izdavao njegov kristalni glas. Pjevao je sve bolje, ne gubeći nivo i dah ni u danima kad je njegovo tijelo počela nagrizati opaka neizlječiva bolest. Preminuo je 2. septembra 2007. godine, a dženaza je obavljena 4. septembra 2007. godine u haremu Alipašine džamije u Sarajevu.

Ostale vijestiArhiva