Reč „automobil“ je grčkog porekla grčki jezik "άυτο" („auto“), samostalno i latinskog porekla latinski jezik "mobilis" u značenju pokretan. Automobil je etimološki definisan kao samostalno se krećuće saobraćajno sredstvo koji nije zavisan na tračnicama ili trolama i za čije kretanje nisu potrebne životinje ili ljudske snage i koje se kreće zahvaljujući svome vlastitom pogonu. Najznačajnija istorija automobila se počinje pisati krajem 18. veka kada su bili realizovani prvi eksperimenti sa vozilima koji su pokretani pomoću parne mašine. Ka njegovim prvim konstruktorima spadali su Škot Džejms Vat i Francuz Nikolas Žozef Kinjo. Parna mašina je 1769. godine odvozila četiri putnika i razvijala je brzinu od 9 km za čas. Početak 19. veka bio je stalno domenom parnih mašina koje su se postepeno poboljšavali. Promene su nastale u drugoj polovini 19. veka kada je konstruktorima pošlo da naprave prvi motor sa unutrašnjim sagorevanjem. U godinama 1862. sve do 1866. je Nikolas Oto razvio motor sa unutrašnjim sagorevanjem. Razvoj današnjih automobila je počeo 1885. godine kada je u Nemačkoj u Manhajmu Karl Benc patentirao svoju motornu trikolicu. Prvi put automobilom je ostvaren od strane Berte Benc 1888. godine i to na putu od Manhajma do Pforchajma. Godine 1887. sasvim nezavisno od Karla Benca počinje gradnja automobila od Gotliba Dajmlera koji je kod izgradnje motora sarađivao sa Vilhelmom Majbahom. 1897. godine Austrijanac Rudolf Dizel usavršio je motor. Prvi automobil u tadašnju Srbiju došao je 1903. godine, u Beograd. Kupio ga je trgovac Boža Radulović, u jednoj fabrici u Austriji (po nekim izvorima u Češkoj). Vozilo je u Beograd stiglo 3. aprila 1903. godine, vozom i sa fabričkim šoferom,. Gazda Boža ga nikada nije vozio, već je kao šofera angažovao izvesnog Sretu Kostića, koji je tako postao prvi vozač u Srbiji. Krajem 19. veka su se pojavili prvi elektromobili. Nadmetanje između parnog motora, motora sa unutrašnjim sagorevanjem i elektromotorom traje sve do prvog desetleća dvadesetog veka od kada počinje da vlada automobil sa unutrašnjim sagorevanjem iako je automobil na električnu energiju iz gledišta prenosa energije dva puta efikasniji. U 20. veku se automobil, sa benzinom ili naftom kao pobonskim sredstvom, uvek još najznačajnije saobraćajno sredstvo i njegovu revoluciju napravio je Henri Ford kada je u SAD - a izumeo i izradio automobil koji je bio opšte dostupan većini ljudi Ford model T koji je uveden u proizvodnju 1908. godine i uspešno se proizvodio se sve do 1927. godine.