Ta savremena tehnologija omogućava kardiolozima da upru siguran pogled u čovekovo srce, služe im za otrkivanje ozbiljnih, ali i onih najmanjih promena zbog kojih srce kuca brže ili sporije, radi teže, preskače ili zastaje...




O tome kako sve može da se zaviri u ovaj jedini ljudski organ koji se nikada ne odmara, koji neprestano radi od rođenja do smrti, kako može da se otkrije i utvrdi da li je srce zdravo ili je počelo da popušta pa ga treba lečiti govori profesor dr Bosiljka Vijusić- Tešić, načelnik Dijagnostičko-polikliničkog centra Instituta za kardiovaskularne bolesti.




"Institut raspolaže jednom od najsavremenijih laboratorija za ehokardiografsku dijagnostiku kod nas. Ovde je okupljen tim stručnjaka u kome je 20 lekara kardiologa i šest medicinskih tehničara. Tu je i najsavremenija oprema koja dozvoljava i omogućava primenu novih metoda za dijagnostiku i praćenje terapijskih procedura kod bolesnika sa oboljenjima srca. Pored standardne ehokardiografije, koja se već dugo primenjuje, nove dijagnostičke mogućnosti podrazumevaju, na primer, pregled srca iz jednjaka, primenu kontrastnih sredstava, sagledavanje srca u tri dimenzije, odnosno, trodimenzionalnu rekonstrukciju srčanih struktura. Od prošle godine jedini u Srbiji imamo takav ultrazvučni aparat. Godišnje se ovde pregleda više od 10.000 bolesnika."




"Kada je o dijagnostičkim metodama reč, najpre da kažem da se standardnom ehokardiografijom procenjuje morfologija i anatomija srčanih zalistaka, srčanog mišića, kao i hemodinamske promene koje postoje u različitim srčanim oboljenjima. Na osnovu ehokadrografskog nalaza može da se utvrdi i optimalno vreme za neku od hirurških intervencija, naročito je to bitno kada je reč o rekonstrukciji, ili zameni srčanih zalistaka. Primenjuje se, takođe i za procenu, odnosno, za praćenje bolesnika kod kojih je već urađena neka od hirurških procedura, za pravovremeno otkrivanje i prevenciju mogućih komplikacija," kaže dr Vijusić-Tešić.




"Za razliku od klasičnog ultrazvučnog pregleda s prednje strane grudnog koša pogled u srce kroz jednjak, tačnije, pregled iz jednjaka dozvoljava bolju vizuelizaciju srčanih struktura, jer je iskorišćena blizina jednjaka i srca. Da li će ova takozvana transezofagusna ehokardiografija da bude primenjena određuje isključivo lekar kardiolog koji je kod pacijenta već obavio standardni ehokardiografski pregled kojim nije dobio potpune informacije o stanju srca, tako da ova metoda služi praktično kao dopuna prvoj. Inače, ovaj pregled se obavlja tako što se gastroskopom (stomačnom sondom) na čijem se vrhu nalaze ultrazvučni kristali iz jednjaka posmatra srce. Time se, jednostavno rečeno, omogućava pregled i najmanjih struktura srca, čak i onih veličine jednog milimetra. Ova metoda je posebno važna kod bolesnika sa veštačkim valvulama (veštačkim zaliscima), kod onih s infekcijom srca, kao i u pronalaženju uzroka moždanog embolizma."




"Takođe, za sada jedino u našoj ustanovi radi se i intrakardijalni ultrazvuk. Za vreme katetrizacije srca ultrazvučnom sondom se posmatra unutrašnjost srca, što je, napominje naša sagovornica, važno pri nehirurškom lečenju urođenih srčanih mana, kao što je zatvaranje pretkomorskog defekta 'kišobranom'. Važna je primena ovog ultrazvuka i u toku invazivnih procedura za dijagnostiku i lečenje srčanih aritmija."




Jedna od metoda koje se ovde već rutinski koriste je i stresna ehokardiografija (bilo da se pacijent opterećuje na pokretnoj traci ili se deluje lekovima uz istovremeno ehokardiografsko posmatranje pokretljivosti zidova leve srčane komore). Primenjuje se posebno kod bolesnika sa ishemijskom bolešću srca kao i procenu vitalnosti srčanog mišića. Praktično, beogradska škola stresne ehokardiografije (predvodi je akademik Miodrag Ostojić), poznata je u Evropi, a nije preterano reći, poznata je i u svetskim razmerama.




Kada je pre skoro 30 godina prvi ultrazvuk stigao u ovu zdravstvenu kuću bilo je to za mnoge, bez preterivanja, pravo revolucionarno čudo. Tih godina je, naime, ultrazvuk krupnim koracima zakoračio u kardiološku dijagnostiku kako kod nas tako i u svetu. Od tada do danas postao je praktično rutinska dijagnostička procedura bez koje se ne može zamisliti savremeni kardiološki pregled. Metoda je u stalnoj ekspanziji, a u žiži interesovanja brojnih naučnih timova je baš trodimenzionalna ehokardiografija, koja se od lane i kod nas primenjuje, a od koje se u budućnosti ni najviše očekuje, naročito kod procene oboljenja srčanih zalistaka, kao i funkcije srčanog mišića.




"Iako je ehokardiografija lako primenljiva, neinvazivna i visoko informativna metoda, neophodna je kontinuirana edukacija i poznavanje kliničke kardiologije za pravilnu interpretaciju nalaza. Inače, naš Dijagnostičko-poliklinički centar je referentni centar u zemlji, a i najveća škola ehokardiografije na ovim prostorima u kojoj su se edukovale brojne generacije kardiologa iz Srbije i bivše Jugoslavije," kaže profesor dr Bosiljka Vujisić-Tešić.

Ostale vestiArhiva