U svom govoru nakon polaganja zakletve za premijera, Viktor Orban se pozicionira kao istočnoevropski kontrapunkt Emanuelu Makronu. On želi da iza sebe ima istok EU i, dugoročno, buduće članice. Među njima i Srbiju?

Kad mađarski premijer Viktor Orban drži važan govor, on u njega često namerno ubacuje provokativne misli ili krilatice. Recimo, nakon ponovnog izbora 2014, on proglasio da je u mađarskoj okončana „era političkih debata" i najavio „vreme delovanja". Iste godine je proglasio da počinje transformacija Mađarske u „liberalnu državu baziranu na radu". Prošlog leta, Evropsku komisiju je u svom programskom govoru nazvao „inkvizicijom", a Mađarsku je (još jednom) nazvao „bedem hrišćanske Evrope".

Kada se Orban u četvrtak protekle sedmice obraćao parlamentu u Budimpešti nakon svoje još jedne premijerske zakletve, govor mu nije bio ofanzivan, što je retkost u poslednjih nekoliko godina. Govorio je u stilu iskusnog državnika, kome je ispod časti da zadirkuje i provocira. Ali koliko god da mu je ton bio pomirljiv, Orban je ipak čvrsto ostao pri svojim stavovima, piše Dojče vele.Orbanov vrli novi svet

Na unutrašnjem političkom planu on je manje šifriranim rečima najavio da želi da ostane na vlasti najmanje do 2030. godine – do tada bi Mađarska, što je Orbanov cilj, trebalo da bude jedna od pet najboljih i za življenje najpogodnijih zemalja u Evropskoj uniji.Liberalnoj demokratiji – čije je vreme okončano, smatra premijer Mađarske – on ne suprotstavlja „liberalnu državu", već „hrišćansku demokratiju". To je formula koja je verovatno i signal taktičkog skretanja ka Evropskoj narodnoj stranci (EPP) u Evropskom parlamentu – gde se interno vode žestoke rasprave za i protiv isključivanja Orbanove stranke Fides.

Diplomate su morale pažljivo da slušaju i Orbanove izjave o spoljnoj politici. One su u sebi sadržavale malo toga novog, ali su još jednom bile formulisale sasvim jasno i kruto: prema Orbanu, Mađarska će ostati u zapadnom savezu, ali će se u sukobu između „Berlina, Moskve i Istanbula" pozicionirati striktno imajući u vidu sopstvene geopolitičke interese i neće „izvoziti demokratiju" ili zastupati druge ideološke interese.Dva zaključna pasaža Orbanovog govora odnosila su se na odbacivanje projekta „sjedinjenih država Evrope", što je Orban nazvao „grozničavom noćnom morom". Umesto toga, rekao je, EU mora da deluje „savez slobodnih nacija".

Za to će se Mađarska zalagati svim svojim snagama. Istovremeno, Orban je državama „Karpatskog basena" ponudio intenzivnu saradnju sa ciljem da taj region bude „najsigurniji i da se najbrže razvija kao jedinstvena ekonomska, komercijalna i transportna oblast".

Orban kao istočnoevropski Makron

Orban se tako pozicionirao kao evropski politički kontrapunkt francuskom predsedniku Emanuelu Makronu. On je svestan da ga ne bi ozbiljno shvatili ukoliko bi se osamio i imao iza sebe samo veličinu Mađarske i njenu ekonomsku moć.Zato Orban već duže vreme radi na čvršćem savezu istočnih članica Evropske unije sa zemljama-kandidatima za članstvo u EU na Zapadnom Balkanu, koje su na užetu za šlepanje, a koje bi u Briselu zajedno zastupale dugoročni reformski plan „Evrope nacija" – EU koja bi u suštini funkcionisala kao ekonomski savez, a vladavinu prava i pitanja demokratije prepustila svojim državama-članicama.

Ostale vestiArhiva