Tuberkuloza je ozbiljno oboljenje koje može zahvatiti i bilo koji od unutrašnjih ili vanjskih spolnih organa žene. Tuberkulozni proces na genitalnim organima najčešće se sreće na jajovodima, endometrijumu i jajnicima. Izazivajući poremećaj funkcije pomenutih organa ova bolest veoma nepovoljno utječe na plodnost žene. Pritom najčešće dolazi do sraslina organa male karlice i opstrukcije jajovoda, što vodi trajnom sterilitetu ili, rjeđe, do vanmetrične trudnoće. Danas se smatra da je znatan procenat steriliteta kod žena prouzrokovan upravo latentnom tuberkulozom unutrašnjih spolnih organa. Ipak, ako lumen jajovoda ostane normalan, može doći do bremenitosti, ali u trudnoći, a naročito u toku i poslije porođaja, postoji realna opasnost od razbuktavanja procesa. Kod tuberkuloznog oboljenja najčešće je riječ o sekundarnoj infekciji koja se sa primarnog žarišta širi hematogenim putem. Izuzetno rijetko, kod izlirane lokalizacije procesa na vanjskim spolnim organima (vagini ili grliću) može biti govora o primarnoj tuberkulozi. Generalno, lokalno žarište tuberkuloznog procesa na ženskim genitalijama može uvijek u nepovoljnim životnim okolnostima poslužiti kao polazište za dalje širenje infekcije.
Ovo oboljenje nije rijetko kao što se ranije mislilo, ali se njegova prava priroda teško otkriva zbog nekarakterističnih simptoma. Zato se dijagnoza genitalne tuberkuloze žene veoma teško uspostavlja.
Uglavnom zbog toga što latentna genitalna tuberkuloza ne daje karakteristične simptome, niti su karakteristični nalazi pri ginekološkom pregledu, niti, pak, postoje specifične laboratorijske analize koje bi sa sigurnošću potvrđivale dijagnozu. To je razlog što mnogi slučajevi ostaju nedijagnosticirani. Ipak, u anamnezi genitalne tuberkuloze često nalazimo poremećaje u menstruaciji, bilo da se radi o amenoreji ili oligomenoreji, ili o menoragiji ili neurednim i obilnim krvarenjima. Prilikom ginekološkog pregleda, na tuberkolozu genitalija ukazuje nalaz velikih adneksnih tumora kod djevojaka i mladih žena koje nisu rađale. Terapija tuberkuloznih ženskih spolnih organa može biti konzervativna i operativna. Konzervativna je dugotrajnija i mora se uporno i strpljivo providiti. U akutnom stadiju bolesti, bolesnicu treba staviti u postelju i tretirati je visokim dozama tuberkulostatika i antibiotika.
Operativna terapija sprovodi se kod bolesnice sa ograničenim tuberkuloznim procesom ili u veoma odmaklim slučajevima. Kod starijih žena operacija je radikalnija i najbolje je da se odstrane materica sa objema adneksama. Kod mlađih žena treba nastojati pronaći granicu između bolesnog i zdravog tkiva, kako bi se bolesno tkivo odstranilo, a zdravo zadržalo. Kako u ovom slučaju postoji opasnost od recidiva, da bi se izbjegli treba prije operativnog zahvata izvijesno vrijeme energično sprovoditi konzervativno liječenje tuberkulostaticima, dakle kombinirati konzervativnu sa operativnom terapijom. Pored tuberkuloznih proba, sedimentacije eritrocita i broja leukocita treba direktno tražiti Kohov bacil u genitalnim organima ili u njihovim izlučevinama ili pak specifične promjene koje bacil tuberkuloze na njima izaziva. Suština je, dakle, u tome da tek dokazivanjem prisutnosti Kohovog bacila u ispitivanom materijalu ili pozitivan histološki nalaz

Ostale vijestiArhiva