Osam kilometara od Čačka u pravcu Užica, između planinskih masiva, počinje Ovčarsko-kablarska klisura. Odlikuju je strme litice Ovčara i Kablara i uklešteni meandri Zapadne Morave u dužini od oko 20 kilometara. Baš zbog takvog položaja, mnogima je bila luka spasenja u bogomoljama skrivenim daleko od nepoželjnih posetilaca.
Zovu je još i srpska Sveta gora. Jer, manastiri i crkve, građeni u doba Nemanjića, Lazarevića i Brankovića, vekovima su rasadnici pismenosti, svedoci i stražari pravoslavlja.
Na samom ulasku u klisuru je manastir Vavedenje. Prvi put se pominje 1542. godine i u njemu su sačuvane retke stare knjige među kojima i Beogradsko četvorojevanđelje, štampano 1552. godine.
Malo dalje, ali na suprotnoj strani puta, pod samim vrhom Ovčara, nalazi se veoma staro Sretenje. U planinskoj divljini i tišini potrebnoj za duboku i stalnu molitvu, sretenjski monasi sagradili su manastir Sveta Trojica, jedan od najlepših u klisuri.
Na dvanaestom kilometru od Čačka je skretanje za Vaznesenje koje datira iz 12. ili 13. veka. Dalje uz put, preko reke, nalazi se Jovanje posvećeno rođenju Jovana Krstitelja, a do koga se može doći čamcem ili starim seoskim putem preko Ovčar banje. Iznad Jovanja, oko 200 metara dalje, smešteno je Uspenje. Kažu da je na tom mestu nekad bila Jovanjska kula sa zvonicima sa koje se javljao početak liturgije ovčarskim manastirima u vreme kad se iz ove bogomolje zapovedalo svim manastirima u klisuri.
Kao na dlanu, ali opet preko reke, sa glavnog puta vidi se Nikolje. I do njega se stiže putem kroz banjsko naselje ili, kad je lepo vreme, skelom niz Moravu. Nikolje je iz 15. veka, a u njemu se od Turaka krio i Miloš Obrenović sa porodicom, te otuda u porti konak sa njegovim imenom, sagrađen 1817. godine.
A malo ispred ulaska u Banju, s leve strane puta, skreće se za Preobraženje u kome je život organizovan kao u svetogorskom Hilandaru.
Pri kraju klisure, u strmim liticama Kablara, u jednoj pećini nazire se Savinje do koga se može doći samo pešačenjem od skoro sat vremena. Kažu da je ta pećina bila isposnica Svetog Save i da je njegovom molitvom iz pukotine u steni potekla voda (lekovita) te je još zovu i Savine vode.
Blagoveštenje, obnovljeno 1602. godine, nalazi se iznad samog naselja u podnožju Kablara. U njemu je svojevremeno zamonašen njegova svetost patrijarh srpski gospodin Pavle, a i dan-danas, obično leti, tu provede nekoliko dana.
Malo iznad Blagoveštenja, stazom kroz šumu stiže se do Ilinja, koje su podigli blagoveštenjski monasi, ali u njemu danas nema monaštva.
Na kraju putovanja, kad se krene put Užica, s leve strane se nalazi veliki beli krst, obeležje za pećinu Kađenicu u kojoj su dva kamena kivota sa kostima žrtava stradalih u pećini. Inače, iza malog ulaza nalik pukotini u steni, krije se niska ali prostrana dvorana.

Ostale vestiArhiva