Sokobanjci su strpljivo razvijali dobitnu formulu za probijanje „stotke“, dugogodišnje magične granice posećenosti: izdašnost prirode i turistički kapaciteti plus gostoljubivi domaćini. Primera radi, pre 10 godina ugostili su oko 50.000, a pretprošle godine približili su se na 80.000 posetilaca.
U Sokobanji, prvoj ekološkoj opštini u Srbiji, nalazi se šest glavnih termalno-radioktivnih izvora, sa temperaturom vode od 28 do 45 stepeni, u kupatilima „Park“ i „Banjica“.
Sokobanjci vole da se pohvale da su lekovite vode u njihovom mestu po visokom nivou radioaktivnosti identične vodama čuvenih svetskih banja Bad Gaštajna i Pfeferske toplice. Čuveni Branislav Nušić, čest gost banje, svojevremeno je to jezgrovito opisao rečima: „Miševi u rupi traže zaklon, a ljudi zdravlje“.
U kombinaciji sa idealnom nadmorskom visinom od 400 metara, suvim vazduhom i činjenicom da u prečniku od 30 kilometara nema nijednog industrijskog zagađivača, Sokobanja, vele, melem je za dušu i za zdrave. A bolesnima je na raspolaganju, između ostalog, vrhunska medicinska ustanova, Specijalna bolnica za nespecifične plućne bolesti „Sokobanja“.
Kapaciteti šest hotela, desetak odmarališta i privatnog smeštaja broji 17.500 postelja, uz brojne terene za male sportove, pet zatvorenih bazena, teniskim terenima, teretanama...
Tursko kupatilo, amam, izgrađeno je krajem 15. veka, a knez Miloš dozidao ga je 1834. godine. Sve je i danas autentično, muške i ženske kade, kada knjaza Miloša, a sa novoizgrađenim inhalatorijumom amam čini jedinstveni velnes centar. Iza amama je centralni banjski park, sa igralištem za decu. Još jedan park nalazi se na obali Moravice, u blizini plaže Župan.
Banjci neće propustiti da ispričaju gostu da je knez Miloš bio čest gost banje, o čemu svedoči i zgrada kneževog konaka u centru Sokobanje, na šetalištu zvanom Mermer.
Centrom dominira crkva Svetog Preobraženja, čiju je gradnju inicirao Sokobanjac, mitropolit srpski Mihailo, krajem 19. veka. U blizini se nalazi osnovna škola koja nosi mitropolitovo ime, sa autentičnim izgledom iz 1894. godine.
Na korak odatle je zgrada Zavičajnog muzeja, u koji se smestila i Organizacija za turizam, kulturu i sport.
- Naše bogatstvo su i ljudi, ljubazni i gostoljubivi domaćini. Ovdašnji narod je shvatio da od turizma može da se živi. Nekadašnje četvorokrevetne sobe sada postaju moderni apartmani, a ugostitelji su se dogovorili o prihvatljivim cenama za goste. Znamo šta nam nedostaje, pa smo za Nacionalni investicioni program konkurisali sa 30 projekata. Prioriteti su izgradnja akvaparka, otvorenih bazena i sportske hala za zimu - kaže mr Slobodan Krstić, direktor ove turističke organizacije.
Bogatstvo su i sokobanjska izletišta. Izletište Borići nalazi se u samom banji, na 250 metara od centra. Na oko 500 metara od centra nalazi se park prirode Čuka II. Izletište Lepterija - Sokograd na 1.500 metara od centra uređeni je parkovski kompleks, sa restoranom, plažom na Moravici, a u blizini je crkva Svete Petke i pećina, na čijem ulazu je priroda iscrtala lik Bogorodice sa Isusom u naručju. Srednjovekovna tvrđava Sokograd datira iz perioda od IV do VI veka. Seselačka pećina udaljena je 19 kilometara od banje.
Na Ozrenu, na oko pet kilometara od grada, nalaze se vodopad Ripaljka, pećina, izletišta Kalinovica i Vlasina i manastir Jermenčić, a u kompleksu Specijalne bolnice „Ozren“ nalaze se sportski tereni. Jedinstveni je i izvor reke Moravice, na 11 kilometara od Sokobanje, koji se odmah javlja kao rečni tok.
Bovansko jezero, na 10 kilometara od banje prema Aleksincu, zovu Sokobanjsko more, pa Vrmdžansko jezero, u podnožju Rtnja. A kada Sokobanjci žele da odu u banju, vele u šali, idu u 15 kilometara udaljenu Jošanicu, u čijoj blizini je izletište Vrelo.

Ostale vestiArhiva