Prvi njen susret, pre nekoliko godina, sa Negotinom i okolinom bio je presudan - fascinirana lepotama Timočke krajine, Lisa Braun je sa žarom posednika nove stvari počela da tamo odvodi svoje prijatelje. Diplomate iz Švedske, Kanade, Britanije, razmeštene poslom u Beograd, bili su njeni gosti, ali i prijatelji i poslovni partneri iz Srbije, Republike Srpske i Crne Gore. U međuvremenu je u Rajačkim pimnicama kupila kuću, a ideja da se, pored distribucije knjiga, bavi etnoturizmom, poprima sve jasnije obrise.
Ekipa „Blica“ početkom oktobra bila je pozvana na jedan od obilazaka istočne Srbije koji je organizovala Lisa Braun. Evo šta su tom prilikom videli njeni gosti...
U Nacionalni park „Đerdap“ i Timočku krajinu, praktično, ulazi se iz pravca Beograda preko Velikog Gradišta, kroz kapiju golubačke tvrđave.
Ne zna se tačno ko i kada je na visokoj steni podigao grad, a gospodare je menjao puno puta. Posle Prvog svetskog rata kroz tvrđavu je probijen magistralni put, a izgradnjom Hidroelektrane „Đerdap“ došlo je do porasta nivoa vode pa su potopljeni niži delovi grada i ostrva. Na ovom mestu Dunav je širok sedam kilometara i neodoljivo podseća na more.
Niz ovu veličanstvenu reku put se nastavlja do Lepenskog vira, malog ribarskog lovačkog naselja sa kućicama šatorskog izgleda i nadaleko čuvenim ribolikim skulpturama od dunavskih oblutaka, starog 8.000 godina. Prošle godine ovde je započet jedan od najvećih projekata na Dunavu u Srbiji - natkrivanje Lepenskog vira staklenom kupolom kako bi se napravio turistički centar u kojem će vodiči moći na pravi način da predstave značaj ovog lokaliteta.
Sledeća stanica gostiju Lise Braun bila je Vratna, mesto koje se na karti Srbije nalazi tačno na grlu one konjske glave koju Dunav iscrtava kod Kladova.
Kroz selo protiče istoimena reka na čijim se obalama nalazi manastir iz 14. veka, a odmah iza manastira nalaze se čudesne kapije, „vrata“, od kojih i potiče naziv - Vratna. Kapije, ili prerasti, kako se takvi prirodni fenomeni nazivaju u nauci, zapravo su kameni lukovi preostali nakon urušavanja svoda dugačke pećine, utvrdio je još Jovan Cvijić.
Reč je o tri luka visoka 30-40 metara, širokih nešto manje, nanizanih jedan za drugim, od kojih je prvi neposredno iza manastirskog imanja, drugi dvestotinak dalje, a treći tri kilometra uzvodno.
Sat i po vožnje udobnim minibusom dalje, i posetiocima se ukazuju Rajačke pimnice. Ovo naselje sa oko 280 kamenih vinskih kuæa-podruma iz 19. veka, pravo je otkrovenje za posetioce sa strane. Jedinstvena arhitektonska celina ispresecana je tri-četiri metra širokim ulicama sa majstorski ozidanim kuæama od istesanih kamenih blokova debljine 60-80 centimetara. U centralnu prostoriju, delimièno ukopan podrum, gde stoje baève i burad za vino, ulazi se kroz zasvoðenu kapiju-vrata ukrašenu kamenim ornamentima i maštovitim reljefima sa motivima vinove loze i vina.
Stižemo u Gamzigrad, arheološko nalazište antičke rimske carske palate Feliks Romulijane koje se nalazi na Uneskovoj listi svetske baštine. Reč je o rezidenciji rimskog cara Gaja Valerija Maksimilijana Galerija, na 6,5 hektara, sa oko 20 utvrđenih kula, koja, izgleda, nikada nije dovršena.
Od Brestovačke banje udaljena 14, a od Bora 21 km, nalazi se Lazareva pećina, koju je izgradila podzemna reka. Ukupna dužina ispitanih kanala je 9.086 metara, a turistički obilazak traje 40 minuta. Kameni ukrasi po lepoti se mere sa onima u poznatijoj, Resavskoj pećini. Kanjon Lazareve reke, u kojem je pećina, najdublji je i najduži kanjon istočne Srbije. Poslednja tačka na ovom putovanju bio je manastir Gornjak, u dolini Mlave. Izgrađen je od 1376. do 1380. godine kao zadužbina kneza Lazara.
Opraštajući se na kraju dvodnevnog puta od gostiju, Lisa Braun uz smeh kaže da je ovo samo jedna od desetak mogućih turističkih tura po istočnoj Srbiji. I da je ona spremna da ih svim zainteresovanima pokaže…

Ostale vestiArhiva